เรื่องนี้ความจริงหลายปีมาแล้ว ก็เก็บมาเล่าสู่กันฟังสนุกๆ ในวันอาทิตย์ฟ้าครึ้มๆ ... 🙂
คือกาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในงานเสวนาเกี่ยวกับวิชาโหราศาสตร์แห่งหนึ่ง
หลังจากเปิดงาน วิทยากรท่านแรกก็ออกมาบรรยายที่หน้าห้อง แต่เนื่องจากวิทยากรท่านนี้ไม่ได้เป็นนักโหราศาสตร์ บรรยายอย่างไรก็ไม่เกี่ยวกับโหราศาสตร์ซักที ฟังไปฟังมาก็ชักให้กร่อยๆ
ก็ไม่รู้จะทำอย่างไรดีก็เลยเปิดกระดานภิเพกประจำตัวขึ้นมาแล้วตั้งดวงแบบกาลชะตา (Horary) ดูแก้เซ็งไปพลางๆ ตอนนั้นก็ใช้จานแบบ 90 องศาเพราะจะดูแต่มุมดาวขี้เกียจดูอย่างอื่น
ว่าแล้วก็ตั้งจุด "โหราศาสตร์" (มฤตยู/อโพลอน) ขึ้นมาในดวงจร
พบว่าวันนั้น มฤตยู/อโพลอน = ราหูพอดี .... อัยย๊ะ ค่อยสมกับเป็นวันแห่งการจัดงานเสวนาทางโหราศาสตร์หน่อย
แต่พอดูศูนย์รังสีอื่นๆ ที่มาทำมุมกับจุดนี้พร้อมกับพิจารนาการบรรยายของวิทยากรที่กำลังบรรยายอยู่แล้ว (ตาก็เหลือบไปมองโปรแกรมบรรยายของงานแบบจริงจัง) ตอนนั้นก็พอจะเดาๆ ทิศทางได้ว่างานวันนี้มันจะไปทางไหนยังไงกันต่อ
จุดปัจจัยเมอริเดียน (Mc) ในดวงทรานสิทนั้นในการพยากรณ์แบบ Horary มีความหมายว่า "ขณะนั้น"
ว่าแล้วก็ดูที่จุดเมอริเดียนในดวงจรก็พบว่าใกล้ๆ จะมาถึงจุดโหราศาสตร์ที่เป็นแกรพยากรณ์นี่แล้ว
ก็เลยทายไปเล่นๆ กับมิตรสหายที่นั่งอยู่ข้างๆ เป็นการฆ่าความเบื่อไปว่า
"เมื่อเมอริเดียนจรมาถึงจุดโหราศาสตร์ประจำวัน วิทยากรท่านนี้คงจะหยุดบรรยาย และการบรรยายคนจะได้เข้าเรื่องโหราศาสตร์จริงๆ"
ว่าแล้วก็นั่งลุ้นระทึกไปเงียบๆ ราวกับนั่งลุ้นบิงโก
และแล้ว พอเมอริเดียนจรมันวิ่งเข้าระยะวังกะของจุดโหราศาสตร์เท่านนั้นแหละ วิทยากรก็กล่าวจบบรรยาย จากนั้นก็ลาเวทีไป เสียงปรมมือในห้องก็ดังขึ้น
ส่วนผมก็นั่งยิ้มไปคนเดียวเงียบๆ พร้อมกับคิดในใจว่า
"เชี้ย .... ทำไมกูซื้อหวยมันไม่แม่นงี้มั่งวะ!!!!"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น